တခါက သွ်င္ဘုရင္တပါးရယ္ အေၾကာင္းအရာသံုးခုကို စုိင္းစားမိရယ္လတ္။ ယင္းဟင့္က ကိစၥတခုကုိလုပ္ဖုိ့အတြက္ ဇာအခ်ိန္စြာ
အေရးၾကီးဆံုးလဲ၊ ယျပီးေက ဇာသူရယ္သူ့အတြက္ စကားနားေထာင္ဖုိ့အရီးၾကီးဆံုးလဲ၊ ေနာက္ဆံုးတခုက ဇာအလုပ္ရယ္
သူအတြက္အေရးၾကီးဆံုးလဲ ဆုိစြာတိျဖစ္ရယ္။ ယင္းပုိင္ရာသူသိနားလည္ေက ဇာပင္လုပ္လုပ္က်သွ်ံဳးဖုိ့ မဟုတ္ပ်ာယ္လုိ့သူ
ေတြးခရယ္။
ေယဇုနန့္ ဇာအခ်ိန္စြာလူတစ္ေယာက္ အတြက္အေရးၾကီးဆံုးလဲ၊ ဇာလူစြာသူ့အတြက္အေရးၾကီးဆံုးလဲ၊ဇာအလုပ္စြာသူ့အတြက္
အေရးၾကီးဆံုးလဲ သူ့ကုိ သင္ျပပီးႏုိင္ရယ္လူကုိ ဆုလာဒ္အၾကီးမသန္ခ်ဖုိ့ သူ့ႏုိင္ငံတ၀ွမ္းမာ ေၾကာ္ျငာဖုိ့အတြက္ စိတ္ကူးရမိခရယ္
လတ္။ ယင္းပုိင္နန့္ သူ့ကုိ အေျဖကုိ ပီးဖုိ့လာရယ္တေယာက္စကားကုိလဲ သူမႏွစ္သက္ခလတ္။
တခ်ိဳ့လူတိက ပထမ မိန္းခြန္းအတြက္ ပေဇာင္ပုိင္အေျဖပီးကတ္ေတလဲ ဆုိေက၊ လူတေယာက္ရယ္ သူ့လုပ္ဖုိ့အလုပ္အတြက္ အမွန္ကန္ဆံုးအခ်ိန္ကုိသိဖုိ့အတြက္ မလုပ္ခင္ကပင္ၾကိဳတင္လုိ့ နိန့္တိ လတိ ရက္တိကုိၾကိဳတင္အခ်ိန္ဇယား ဆြဲထားရဖုိ့ျဖစ္ျပီးေက
ယင္းအတုိင္းလုိက္နာ က်င့္ၾကံရဖုိ့လုိ့ အၾကံပီးကတ္ေတ။ယင္းပုိင္လုပ္ေက အရာအားလံုးရယ္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေတ အခ်ိန္မာ
ျပီးလားဖုိ့လု့ိေျပာကတ္ေတလတ္။တျခားလူတိက ယင္းပုိင္ အမွုကိစၥအားလံုးအတြက္ ၾကိဳတင္ျပီးေက အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္တိကုိ
သတ္မွတ္ထားဖုိ့စြာက မျဖစ္ႏုိင္လုိ့ ျငင္းခ်က္ထုတ္ကတ္ေတ။ ေယဇုနန့္ သူရုိ့တိက ျဖစ္ျပီးလားခစြာတိအားလံုးကုိအာရံုစုိက္ျပီး
ေကရာ ယင္းဟင့္တိထဲက အလုိအပ္ဆံုးတိကုိရာ ရြီးျခယ္ လုပ္ရဖုိ့လုိ့လဲေျပာကတ္ေတ။ ေနာက္လူတိကလဲ ဘေလာက္ပင္
ျဖစ္ျပီးလခစြာတိကုိ အာရံုစုိက္စုိက္ ဘုရင္တေယာက္အနိန္နန့္ အရာအားလံုးအတြက္ အမွန္ကန္ဆံုးအခ်ိန္ကုိ တေယာက္တည္း
ဆံုးျဖစ္ဖုိ့က မျဖစ္ႏုိ္င္၊ ေယဇုနန့္ အမွန္ကန္ဆံုးအခ်ိန္ကုိဆံုးျဖတ္ပီးဖုိ့ ပညာဟိတိ စုထားရယ္ အတုိင္ပင္ခံအဖြဲ ့တဖြဲ ့ လုိရယ္လုိ့
တင္ျပခကတ္ေတ။
တခ်ိဳ့က ယင္းအေျဖကုိ ထပ္လုိ့ျငင္းခ်က္ထုတ္ကတ္ျပန္ရယ္။ သူရုိ့ကေျပာရယ္။ တခ်ိဳ့ကိစၥတိက်ေကေတာ့ယင္း ဘုရင့္အတုိင္ပင္ခံ
အဖြဲ့ က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပီးႏုိင္ဖုိ့ အခ်ိန္ကုိမေစာင့္ ႏုိ္င္ဘဲ အဂုေလာေလာလတ္လတ္ဆံုးျဖတ္ရဖုိ့ကိစၥတိ ျဖစ္ေတ။ ေယဇုနန့္ အနာဂတ္မာ ဇာျဖစ္လာဖုိ့စြာကုိ ၾကိဳလုိ့သိရယ္ အၾကားအျမင္ရရယ္အေဟာေတာ္မ တိနန့္ တုိင္ပင္ရဖုိ့လုိ့ေျပာကတ္ေတ။ သူရုိ့တိက
ဇာအခ်ိန္မာ ဇာလုပ္ရဖုိ့ လမ္းညႊန္ပီးႏိုင္ဖုိ့လတ္။
ဒုတိယ မိန္းခြန္းအတြက္လဲ အားလံုးသူက တျပိဳင္တည္း ပဇာပုိင္အေျဖပီးကတ္ေတလဲဆုိေက၊ လူတေယာက္(ဘုရင္) အတြက္ အရီးၾကီးဆံုးပုဂၢိဳလ္က သူ့အတုိင္ပင္ခံအဖြဲကလူ၊ တခ်ဳိ့က ဘုရင္ကုိးကြယ္ရယ္ မင္းၾဆာ၊တခ်ိဳ့လူတိက ဘုရင့္သမားေတာ္၊
တခ်ိဳ့လူတိက ဘုရင့္စစ္သည္ေတာ္ ဆုိျပီေက အေျဖပီးခကတ္ေတလတ္။
တတိယမိန္းခြန္းျဖစ္ေတ သူ့အတြက္ ပဇာအလုပ္ရယ္ အေရးအၾကီးဆံုးလဲ ဆုုိစြာကုိေတာ့ တခ်ိဳ့တိက သိပၸံပညာ၊တခ်ိဳ့က စစ္ေရးအရာမာ ကြ်မ္းက်င္မွု၊ တခ်ိဳ့က ဘာသာတရားကုိင္းရွုိင္းမွုဆုိျပီးေက အေျဖပီးခကတ္ေတ။
အေျဖအားလံုးရယ္ တခုနန့္တခုမတူသိ တုိင္ေအာင္ ဘုရင္ကလဲ မႏွစ္သက္ေတအတြက္နန့္ တေယာက္ကုိလဲဆုမပီးလုိက္လတ္။
ေယဒါလဲ သူႏွစ္သက္လက္ခံ ႏုိ္င္ရယ္ အေျဖတခုကုိ ရခ်င္သိမ့္ရယ္ အာသီသ ဟိနိန္ရယ္အတြက္နန့္ ဥာဏ္ပညာ နန့္ ေက်ာ္ေဇာ
ပနာ ေတာထဲမာ တေယာက္တည္း အရည၀ါသီ က်င့္ၾကံနိန္ရယ္သူေတာ္စင္ဘားကုိ လားလုိ့ဒါဘဲ မိန္းဖုိ့ပ်ာယ္ဆုိျပီးေက
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ် လုိက္ေတ။
ယင္းသူေတာ္စင္ရယ္ သစ္ေတာထဲမာ တေယာက္တည္းနိန္စြာ ၾကာလာပ်ာယ္ျဖစ္ျပီးေက သာမန္လူတိကလြဲလုိ့တေယာက္နန့္လဲ
အတြိမခံလုုိ့ေျပာရယ္။ ေယဇုနန့္ ဘုရင္ရယ္ သာမန္ အ၀တ္အစားတိ၀တ္ျပီးေက ယင္းသူေတာ္စင္နန့္တြိေစာင္ ထြက္ပါလတ္ေတ။
သူေတာ္စင္ နိန္ရယ္ နိန္ရာ နားကုိ မေရာက္ခင္ေတာ့ သူ့ျမင္းနန့္သက္ေတာ္ေစာင့္တိကုိ အ၀ီးမာ ခ်န္ထားချပီးေက တေယာက္တည္း
ထြက္လာခရယ္ဆုိ၀ါ။ ဘုရင္ သူေတာ္စင္နားကုိ ေရာက္ေတအခါ သူေတာ္စင္ရယ္ သူ့တဲရွိမာက်င္းတက်င္းတူးနိိန္စြာကုိ တြိခရရယ္။ သူေတာ္စင္ကသူ့ကုိ ျမင္ခါ ႏွုတ္ဆက္စကားဆုိျပီးေက က်င္းဆက္တူးနိန္ခရယ္လတ္။ သူေတာ္စင္ရယ္ ခႏၶာကုိယ္ ပိန္ၾကံဳ့ျပီးေက အင္အားမဟိရယ္ အတြက္္နန့္ ျမီသားကုိ စဖ်ာ နန့္ တခါတူးလုိက္တုိင္း ေညာင္းလုိ့ အသက္ျပင္းျပင္းတေခါက္စီသွ်ဴလုိက္
ရရယ္လတ္။
ဘုရင္ရယ္ သူေတာ္စင္နားကုိလားချပီးေက “အုိ…သူေတာ္စင္ျမတ္…အသွ်င့္ပါးတုိ့ မိန္းခြန္းသံုးခု မိန္းဖုိ အကြ်န္ေတာ္ မင္းျမတ္
ေရာက္ရွိ လာပါရယ္။ ပထမ မိန္းခြန္းက အမွန္ကန္ဆံုးအလုပ္ကုိ လုပ္ဖုိ့ ဇာအခ်ိန္ရယ္ အမွန္ဆံုးျဖစ္ပါဖုိ့လဲ။ ဒုတိယ မိန္းခြန္းက
ဇာလူကုိ အကြ်န္က တျခားလူတိထက္ပုိပနာ အေရးစုိက္သင့္ပါေလ။ တတိယမိန္းခြန္းက ဇာကိစၥတိစြာ အေရးၾကီးဆံုးျဖစ္ျပီးေက
ဦးစားပီးေျဖယွင္းသင့္ပါလဲ။ ယင္းဟင့္တိကုိ သိေကတခ်က္ေျဖၾကားစီလုိ့ပါရယ္” လုိ့ေျပာလုိက္ေတ။
သူေတာ္စင္ရယ္ တခ်က္နားေထာင္ျပီးေက တခုလဲမေျပာဘဲ က်င္းကုိ ဆက္တူးဖုိ့လုပ္လုိက္ေတလတ္။ ယင္းခါဘုရင္က
“အသွ်င္ ေညာင္းနိန္ပါပ်ာယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တလွည့္ က်င္းတူးပီးပါရစီ” ဆုိျပီးေက သူေတာ္စင္လက္ကစဖ်ာကုိ ယူလုိက္ေတခါ
သူေတာ္စင္က “ေက်းဇူးတင္ရယ္” လုိ့ေျပာျပီးေက ျမီမာ ထုိင္ခ်လုိက္ေတလတ္။ဘုရင္ရယ္ ျမီႏွစ္က်င္းေလာက္တူးျပီးေက
တေအာင့္ရပ္ပနာ ယင္းမိန္းခြန္းသံုးခုကုိ ျပန္မိန္းရယ္လတ္။ သူေတာ္စင္ကတခုလဲျပန္မေျပာဘဲ ထရပ္ပနာ“စဖ်ာ တေခါက္ပီး
ငါတူးအံုးေမ တခ်က္” ဆုိျပီးေက ေတာင္းလုိက္ေတလတ္။
ဘုရင္ရယ္ စဖ်ာကုိ မပီးဘဲ သူဘဲဆက္တူးနိန္လုိက္ေတ လတ္။ ယင္းပုိင္နန့္ တခ်က္တီး၊ တခ်က္တီး ကနိန္တျဖည္းျဖည္းနန့္ နိန္လံုးရယ္ သစ္ပင္တိေနာက္ကုိ ၀င္ပနာေပ်ာက္လားခခါ ဘုရင္ရယ္ လက္ထဲက စဖ်ာကုိျမီမာ ခ်လုိက္ျပီးေက “အုိ…သူေတာ္စင္၊
အသွ်င္ထံဘားမာ အကြ်န္ေတာ္မင္းျမတ္ မိန္းခြန္းသံုးခုကုိသိခ်င္လုိ့လာမိန္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။မေျဖပီးႏုိင္ဆုိေက အကြ်န္
နန္းေတာ္ကုိ ျပန္ဖုိ့ယာ” လုိ့ေျပာလုိ္က္ေတ။ ယင္းခါ သူေတာ္စင္က
“ေဟာဟုိမာ လူတေယာက္ျပီးလာနိ္န္ရယ္၊ အသူေလခ်က္ လားၾကည့္ကတ္ေမ” ဆုိျပီးေကေျပာလုိက္ေတလတ္။ဘုရင္တဘက္
လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတအခါ မဆမႊီး နန့္လူတေယာက္ ေတာအုပ္ထဲကနိန္ထြက္ျပီးလာစြာကုိ တြိလုိက္ရရယ္။ ယင္းလူရယ္
သူ၀မ္းကုိ လက္တဖက္နန့္ ဖိထားျပီးေက ယင္းကနိန္ သြီးတိ ထြက္နိန္ရယ္။ ဘုရင္နားကုိယင္းလူေရာက္ေတအခါ
သူရယ္ ေပ်ာ့ျခြီ လဲက်လားခရယ္။ ဘုရင္ နန့္ သူေတာ္စင္ရယ္ ယင္းလူ အ၀တ္ကုိျဖီၾကည့္ကတ္ေတအခါ ဒဏ္ရာအၾကီးမသန္တ
ခုကုိတြိလိုက္ရရယ္လတ္။ ဘုရင္ရယ္ သူ့ဒဏ္ရာကုိ ရီနန့္ ေသအျခာဆီးလုိက္ျပီးေက သူေတာ္စင္ဘားက အ၀တ္တခုနန့္
ပတ္ပီးလုိက္ေတ။ ေယဒါလဲ သြီးက မတိတ္ႏုိင္ခသိမ့္လုိ့ သြီးစုိလာရယ္ အ၀တ္ကုိ ျပန္ျဖီ အသစ္ျပန္လုိ့ ပတ္ပီးယင့္နန့္
သြီးတိတ္ေအာင္ထိ လုပ္ခရရယ္။ ေနာက္ဆံုးသြီးအထြက္ရပ္လားခါ လူနာရယ္ ရီေသာက္ဖုိ့ေတာင္းလုိ့ ဘုရင္က သန္းယွင္း
လတ္ဆတ္ေတ ရီတခြက္ ခပ္ပီးလုိ္က္ေတလတ္။ ယင္းအခ်ိန္ မာ နိန္လဲ ၀င္လားခပ်ာယ္ျဖစ္လုိ့ အအီးလဲ၀င္လခပ်ာယ္ျဖစ္ေတ။
ေယဇုနန့္ဘုရင္နန့္ သူေတာ္စင္ရယ္ လူနာကုိ တဲထဲကုိ ထမ္းသြင္းျပီးေက အိပ္ရာထက္မာ တင္ထားလုိက္ေတ။ လူနာရယ္ ကုတင္မာ
လွဲယင္ မ်က္စိမိွတ္ပနာ ျငိမ္သက္နိန္ခရယ္။ ဘုရင္လဲ ေကာင္းအလုပ္လုပ္ပလုိက္ ရပ်ာယ္ဆုိခါ ပင္ပန္းလားခလုိ့ အနားမာ ဘဲ
ထုိးအိပ္ခ်လိုက္ရရယ္။ ေနာက္တရက္ မုိးထသားအိပ္ရာက ထလာခါယင္း မဆမႊီး နန့္ ထူးဆန္းရယ္ လူရယ္ သူ့ကုိ စူးသွ်ရယ္
အၾကည့္နန့္စုိက္ၾကည့္နိန္ ခရယ္။ ယျပီးေက သူကဘုရင္ကုိ “ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါ ဘုရင္မင္းျမတ္” လုိ့ေျပာလုိက္ေတ။
ဘုရင္က “ငါက မင္းကုိ မသိကာ၊ ပဇာျဖစ္လုိ့ခြင့္လြတ္ရဖုိ့လဲ” လုိ့ျပန္ေျပာလုိ္က္ေတ။
ယင္းခါ မဆမႊီး နန့္ လူက “ဘုရင္မင္းျမတ္ ကြ်န္ေတာ္ကုိ မသိလဲ ကြ်န္ေတာ္ကသိပါရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္အသွ်င့္ရန္သူတေယာက္
မိတ္ေဆြတေယာက္ပါ။ အသွ်င္က သူ့အကုိ ကုိကြပ္မ်က္ျပီးေက သူ့ပုိင္ဆုိင္မွုတိကုိယူလားခလုိ့ သူအစားလက္စားေခ်
ဖုိ့ ကတိျပဳထားပါရယ္။ အသွ်င္သူေတာ္စင္ဘားကုိ လားခမွန္းသိလုိ့ျပန္လာရယ္လမ္းမာ သတ္ဖုိ့ေစာင့္နိန္ခစြာပါ။ ေယဒါလဲ
တရက္ကုန္လုိ့လဲ ျပန္မလာခါ အသွ်င့္ကုိ ရွာဖုိ့ ပုန္းနိန္စြာကနိန္ ထြက္လာစြာမာ အသွ်င့္ ကုိယ္ရံေတာ္တိ နန့္တြိလုိ့ တုိက္ခို္က္ယင္းနန့္ ဒဏ္ရာအၾကီးအက်ယ္ရလာခစြာပါ၊ ကြ်န္ေတာ္ယင္းက နိန္ လြတ္ေျမာက္ခေကလဲ အသွ်င္နန့္ရာမတြိခေက ေဒဒဏ္ရာနန့္သီႏုိင္ပါ
ရယ္။ အစခါ ကြ်န္ေတာ္က အသွ်င့္ကုိ သတ္ဖုိ့လုပ္ခပါရယ္။ အဂု အသွ်င္က ကြ်န္ေတာ့္အသက္ကုိ ကယ္လုိ္က္ပါရယ္။ ေယဇု နန့္
အသွ်င္မင္းၾကီးပီးရယ္ အသက္ရာဟိပါယာ၊ အသွ်င့္ဘားမာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးသစၥာရည္ေသာက္ပနာ ကြ်န္ခံပါေမ၊ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ခြင့္လြတ္ပါ” လုိ့ေျပာလုိက္ေတ။
ဘုရင္ရယ္ အဂုပုိင္ ရန္သူတေယာက္နန့္ ျငိမ္းခ်မ္းရီးရလားခလုိ့ ေကာင္းေကာင္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္လားချပီးေက သူကုိ မိတ္ေဆြတေယာက္ပုိင္အသိအမွတ္ျပဳျပီးေက ခြင့္လြတ္ေတ အျပင္ သူ့အတြက္ အငွားသားတိဆီးၾဆာတိ လြတ္ပီးဖုိ့လုိ့ေျပာျပီးေက
သူ့ပုိင္ဆုိင္မွုတိအားလံုးကုိလဲ ျပန္ပီးဖုိ့လုိ့ကတိပီးလုိက္ေတလတ္။ ယင္းလူထြက္လားခရယ္ အခါ ဘုရင္ကလဲ သူျပန္ရဖုိ့ပ်ာယ္ျဖစ္
လုိ့ သူေတာ္စင္ကုိ ႏွုတ္ဆက္ဖုိ့ ရွာၾကည့္လုိက္ေတ။သူမလားခင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးအနိန္ နန့္ သူသိခ်င္ရယ္မိန္းခြန္းသံုးခုကို
မိန္းၾကည့္ခဖုိ့ ဆႏၵဟိခရယ္။ သူေတာ္စင္ရယ္ သူညကတူးခရယ္ ျမီက်င္းနားမာ ဒူးေထာက္ထုိင္ပနာ သစ္စိ တိခ်နိန္စြာကုိ တြိခရရယ္။
ဘုရင္ရယ္ သူေတာ္စင္ နားကုိ ကပ္လားချပီးေက ေနာက္ဆံုးအနိန္ နန့္ သူ့မိန္းရယ္မိန္းခြန္းတိကုိ ေျဖၾကားပီးဖုိ့ေတာင္းပန္ခရယ္။
သူေတာ္စင္က သူ့နားမာ လာရပ္နိန္ရယ္ ဘုရင္ကုိ တခ်က္ေမာ္ၾကည့္လုိက္ျပီးေက “အသွ်င္ယင္းအေျဖတိကုိ ရခပ်ာယ္ေလ”
လုိ့ေျပာလုိက္ေတ။ ဘုရင္က “ ဇာပုိင္ေျဖခစြာပါလဲ၊ ဇာကုိဆုိလုိစြာလဲ” ျပန္မိန္းလုိ္က္ေတ။
“အသွ်င္မသိလား၊ အသွ်င္ရာညက ငါကုိ မသနားဘဲ ျမီက်င္းကူမတူးပီးခဘဲ ျပန္လာလီဖုိ့ဆိုေက ယင္းလူလက္ခ်က္နန့္အသတ္ခံ
ရဖုိ့ေလ၊ ယျပီးေက ငါ့ကုိ မကူညီခရယ္အတြက္နန့္ ေနာင္တရဖုိ့။ ေယဇုနန့္ သင္ငါနန့္ညကရွိနိန္ခရယ္အခ်ိန္စြာ မင္းအတြက္
အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္၊ ငါစြာမင္းအတြက္အေရးၾကီးဆံုးလူ၊ ငါကုိ ကူညီပနာျမီက်င္းကူလုိ့တူးပီးခစြာ မင္းအတြက္ အေရးၾကီးဆံုးနန့္
အေကာင္းဆံုးအလုပ္မနားေယ။ ယင္းမဆမႊီးနန့္လူ မင္းဘားကုိ ျပီးလာရယ္အခါ၊ ယင္းလူကုိ ဆီးကုပီးခရယ္အခ်ိန္စြာ မင္းအတြက္အေရးၾကီးဆံုးအခ်ိန္၊ ဇာျဖစ္လုိ့ဆုိေက အသွ်င္ရာဆီးမကုပီးခေက ယင္းလူသီလားျပီးေက အသွ်င္နန့္ျငိမ္းခ်မ္းရီးရ
ယူႏုိ္င္ခဖုိ့မဟုတ္။ ေယဇုနန့္ယင္းလူရယ္ အသွ်င္အတြက္ အေရးၾကီးဆံုးလူတေယာက္ျဖစ္ချပီးေက ယင္းလူအသက္ကုိကယ္
ခစြာရယ္ အေရးၾကီးဆံုးအလုပ္တခုျဖစ္ခရယ္။ ေအး…ေလာေလာစုိင္ အသွ်င့္အတြက္ လက္ရွိဟိနိန္ရယ္ ပစုပၸာန္ အခ်ိန္စြာ
အေရးၾကီးဆံုးျဖစ္ေတ။ ဇာလုိ့လဲဆုိေက ေဒအခ်ိန္မာ အသွ်င့္လက္ထဲမာအာဏာဟိနိန္သိလုိ့ျဖစ္ေတ။ အသွ်င့္အတြက္
အေရးၾကီးဆံုးလူက လက္ရွိ အသွ်င့္နားမာ ဟိနိန္ရယ္လူ ျဖစ္ေတ။ အေရးၾကီးဆံုးတခုက ယင္းလူကုိ အသွ်င္က ေကာင္း
ေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံပီးျခင္းျဖစ္ေတ၊ဇာျဖစ္လုိ့ဆုိေက လူသားတိရယ္ ေဒပုိင္ျပဳမူက်င့္ၾကံဖုိ့ရာ ေလာကၾကီးကုိေရာက္လာ
ကတ္စြာမဟုတ္လား”
0 comments:
Post a Comment